അച്ചാച്ഛന്റെ അകാലനിര്യാണത്തെ തുടര്ന്നുണ്ടായ ഷോക്കില് നിന്ന് മുക്തയാവാത്തതിനാലും അച്ഛാനെ കുഴിമാടത്തിലായാലും ഒറ്റക്ക് വിട്ട് പോരാന് വിശ്വാസമില്ലാത്തതിനാലും, പൊതുവെ പാപ്പി അമ്മാമ്മ മറ്റുള്ള മക്കളുടെ വീടുകളില് വിസിറ്റിങ്ങ് കുറവായിരുന്നു.
എങ്കിലും സുധിയുടെ അമ്മ രത്നാവതി ചേച്ചിയുടെയും അച്ഛന് ഭാസ്കരേട്ടന്റെയും സ്നേഹനിര്ഭരമായ പരിചരണത്തില് പ്രസാദിച്ചും, കൊടകര മാര്ക്കറ്റില് ആഴ്ചയില് രണ്ട് തവണ (ഞായറും ബുധനും) പോര്ക്കിനെ വെട്ടുമെന്നതിനാലും ഇടക്കിടെ പാപ്പി അമ്മാമ്മ കൊടകരയില് വന്നു പാര്ത്തു.
എന്തൊക്കെ അസുഖങ്ങളുണ്ടായാലും ഭക്ഷണ കാര്യത്തില് അതീവ ശുഷ്കാന്തിയുണ്ടായിരുന്നതിനാല് തികഞ്ഞ ആരോഗ്യവതിയായിരുന്ന ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രധാന ഹോബി ചൂല് ഉണ്ടാക്കലായിരുന്നു. അമ്മാമ്മ എവിടെ പോയാലും ഈര്ക്കിളി ഉഴിയുന്ന ഒരു ചെറിയ ഒരു പെനാകത്തിയും കൊണ്ടാണ് പോവുക. അതും വച്ച് മുറ്റത്ത് കാലും നീട്ടി വച്ച് മാവും തണലില് ഇരുന്ന് ഫുള് ടൈം ചൂലുണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കും.
കാലത്ത് എണീറ്റാല് ചായ കുടി കഴിഞ്ഞാല് മുതല് തുടങ്ങും. ഉച്ചക്ക് ചോറുണ്ട് കഷ്ടി ഒരു മണിക്കൂര് ഒന്ന് കണ്ണടക്കും. അത് കഴിഞ്ഞാല് വീണ്ടും ഈ ഉഴിച്ചല് തന്നെ ഉഴിച്ചില്. റോ മെറ്റീരിയലായ പച്ച പ്പട്ടയും ചൂല് കെട്ടാനുള്ള വാഴ വള്ളിയും സമയാസമയം എത്തിച്ചു കൊടുത്താല് മാത്രം മതി.
അങ്ങിനെ അമ്മാമ്മയുടെ ഒരു മാസത്തെ പാര്ക്കല് കഴിഞ്ഞ് പോകുമ്പോഴേക്കും, സുധിയുടെ വീട്ടില് ഒരു കണ്ടയ്നര് ചൂല്, അല്ലെങ്കില് ഒരു അഞ്ചുപത്ത് കൊല്ലത്തേക്കുള്ള ചൂല് സ്റ്റോക്ക് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടാകും!
ചിന്നന്റെ അസുഖം വരുന്നതിന് മുന്പ് പാപ്പി അമ്മാമ്മ വരുമ്പോള് ആ ഭാഗത്തെ മൂന്ന് വീടുകളിലേക്കായി ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക്ക് കൊട്ടയില് അച്ചപ്പവും നെയ്യപ്പവും കൊണ്ടുവന്നിരുന്നതിനാല് നാലുമണിക്ക് സ്കൂള് വിട്ട് വരുമ്പോള് അമ്മാമ്മയെ കണ്ടാല് ഞങ്ങള്ക്ക് തോന്നിയിരുന്ന സന്തോഷത്തിന് അതിരില്ലായിരുന്നു.
പക്ഷെ, ചിന്നന് ഡിസീസ് വന്നതിന് ശേഷം അമ്മാമ്മക്ക് സ്വഭാവം കീഴ്മേല് മറിഞ്ഞു.
ഭൂമിയില് ജീവനുള്ള ഒന്നിനെയും യാതൊരു പരിചയവുമില്ലാതായി അമ്മാമ്മക്ക്. എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളോടും പകയും വിദ്വേഷവും ആയി. പുറമേ നിന്ന് ഒരു മനുഷ്യനേയും എന്തിന് കോഴിയേയും പട്ടിയേയും പൂച്ചയേയും വരെ അവരുടെ വീടിന്റെ ഏഴയലക്കത്ത് അടുപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാറില്ലായിരുന്നു.
ഒരിക്കല് 'അമ്മാ..' എന്ന് വളരെ ശാന്തമായി വിളിച്ച ധര്മ്മക്കാരനെ അരിയെടുക്കാനെന്ന ഭാവേന അകത്തു പോയി, അടുക്കളയില് നിന്ന് വെട്ടുകത്തി എടുത്തുകൊണ്ട് വന്ന്
'നായീന്റെ മോനേ..നിന്നെയിന്ന് വെട്ടി കണ്ടം തുണ്ടമാക്കി തെങ്ങിന്റെ കടക്കിട്ട് മൂടുമെടാ' എന്ന് പറഞ്ഞ് വെട്ടാനോടിച്ചതിന് ശേഷം അമ്മാമ്മ വീട്ടിലുണ്ടായാലും ഇനി വീട്ടിലില്ലെങ്കിലും വകതിരുവുള്ള ഒരു ധര്മ്മക്കാരനും അവരുടെ വീട്ടില് അരി ചോദിച്ച് ചെന്നില്ല.
ഈ സ്വഭാവഗുണം കാരണം പൊതുവേ അമ്മാമ്മയോട് മൊത്തത്തില് ആര്ക്കും വല്യ ഇഷ്ടമുണ്ടായിരുന്നില്ലെങ്കിലും, ആ അമ്മാമ്മയുടേ അവസരോചിതമായ ഇടപെടല് മൂലം വലിയ ഒരു അപകടത്തില് നിന്ന് എന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്തിയ ഒരു ചരിത്രമുണ്ട്.
ഞാന് നാലാം ക്ലാസില് പഠിക്കുന്ന കാലം.
പഠിക്കുന്നു എന്നൊന്നും ഉറപ്പിച്ച് പറയാന് പറ്റില്ല. കാലത്ത് എണീറ്റ് ചായകുടിയും കഴിഞ്ഞ് ഉമ്മറത്തെ തിണ്ണയില് പുസ്തകവും പിടിച്ച് റോഡിലൂടെ പോകുന്ന വണ്ടികളും കണ്ട് ഇളവെയിലും കൊണ്ട് കുറച്ച് നേരം ഇരിക്കും. അതാണ് ഹോം വര്ക്ക്.
പിന്നെ, ഒരു ഒമ്പത് മണിയാവുമ്പോള് കുളിച്ച് വകച്ചിലിട്ട് മുടി ചീകി, കുറിയും തൊട്ട് പലകളര് ബട്റ്റന്സുള്ള ഷര്ട്ടും മെയില് ബട്ടന്സ് അധികം 'വാഴാത്ത' ട്രൌസറുമിട്ട് E.R.S. എന്ന് തലങ്ങും വിലങ്ങുമെഴുതിയ അലാസ്റ്റിക്കിട്ട് മുറുക്കിയ പുസ്തകക്കെട്ടുമെടുത്ത് അതില് ചോറ്റുപാത്രം തിരുകി ഷോള്ഡറില് വച്ച് സ്കൂളില് ഒരു പോക്കാണ്. അവിടെ നിന്ന് കിട്ടാനുള്ളതെല്ലാം വാങ്ങി നാലു മണിയാവുമ്പോള് തിരിച്ച് പോരും. ഇത് തന്നെ പഠിപ്പ്.
അങ്ങിനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം, ഒരുച്ചക്ക്, യാതൊരു വിധ പ്രകോപനവുമില്ലാതെ ഞാന് റോഡിലൂടെ പോയിരുന്ന ഒരു ചുവന്ന കളറുള്ള ഒരു അമ്പാസിഡര് കാറിനെ ഒരു ഓട്ടുമുറി എടുത്ത് ഒറ്റ വീക്ക് കൊടുത്തു. ചുമ്മാ.. എന്തിനത് ചെയ്തുവെന്നത് എനിക്കിന്നും അറിയില്ല. ഉന്നം ടെസ്റ്റ് ചെയ്തതാണോ? ശബ്ദം ടെസ്റ്റ് ചെയ്തതാണോ? ഒന്നും അറിയില്ല.
കാറിന്റെ പള്ളയില് നിന്ന് "പഡേ..." എന്നൊരു മുഴക്കം കേട്ട് വണ്ടി സഡന് ബ്രേയ്ക്കിട്ട് നിറുത്തി ഇറങ്ങി പുറത്തിറങ്ങി നോക്കിയപ്പോള്...
'ഡോറില് കൈരളി ചാനലലിന്റെ ലോഗോ പോലൊരു അടയാളം'
പാവം. ചങ്ക് തകര്ന്നിരിക്കും!
സംഗതി സീരിയസ്സാവും എന്ന് മനസ്സിലായതോടെ ഞാന് 'ബ് ബ്.. ഹ്' എന്നൊരു ചിരി ചിരിച്ച് ഒറ്റ ഓട്ടമങ്ങ് കൊടുത്തു.
വീട്ടിലേക്ക് ഓടിക്കയറിയാല്, അച്ഛനെങ്ങാനുമിതറിഞ്ഞാല്..., ജോസ്പ്രകാശിന്റെ കയ്യില് നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട് കീറിപ്പറഞ്ഞ ജാക്കറ്റുമായി റാണി പത്മിനി ഓടി ടി.ജി. രവിയുടെ കാറില് കയറിയ പോലെയാവുമെന്നതുകൊണ്ട്, ഞാന് സുധിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് ഓടിക്കയറുകയായിരുന്നു.
എന്നെ അന്വേഷിച്ച് എന്റെ പിന്നാലെ ഓടി വന്ന ആ സഫാരി സ്യൂട്ടിട്ട ആ പാവം മനുഷ്യന് സുധിയുടെ വീട്ടില് എത്തുകയും ഉമ്മറത്തിരുന്ന് ചൂല് ഉഴിയുന്ന പാപ്പി അമ്മാമ്മ എന്റെ സ്വന്തം പ്രോപ്പര്ട്ടിയാണെന്ന് തെട്ടിദ്ധരിക്കുകയും അടുത്ത് ചെന്ന്
'തള്ളേ... ഇങ്ങിനെയാണോ കുട്ടികളെ വളര്ത്തുന്നത്? ഇതേ പോലുള്ള കുട്ടികളെ വളര്ത്തിക്കൂടാ..വല്ല എലിവിഷം വാങ്ങിക്കൊടുത്ത് കൊല്ലണതാ നിങ്ങള്ക്കും നാട്ടുകാര്ക്കും നല്ലത്. എന്റെ പുത്തന് കാറിന്റെ ഡോറൊന്ന് വന്ന് നോക്ക്‘ എന്ന് മലയാളവും ഇംഗ്ലീഷും ചേര്ത്ത് പറഞ്ഞു.
ചിന്നന് മൂത്തിരിക്കുന്ന അമ്മാമ്മക്ക് എന്ത് ന്യായാന്യായം?
അമ്മാമ്മ സഫാരി സ്യൂട്ടുകാരനെ ഇരുന്ന ഇരുപ്പില് രണ്ട് മിനിറ്റ് ഇമവെട്ടാതെ തുറിച്ച് നോക്കി.
പിന്നെ എല്ലാം ത്വരിതഗതിയിലായിരുന്നു. ‘എന്റോടെ വന്നെന്നെ തെറിവിളീക്കുന്നോ’ എന്നോര്ത്തോ എന്തോ ദേഷ്യം കയറിയ അമ്മാമ്മ മുറ്റത്ത് കിടന്ന ഒരു ചകിരിക്കൂട് എടുത്ത് ഒറ്റ വീക്കായിരുന്നു.
എന്നിട്ട് ചൂലുഴിയുന്ന കത്തെയെടുത്ത് 'നിന്നെ ഞാനിന്ന് കൊല്ലുമെടാ നായിന്റെ മോനേ' എന്ന് പറഞ്ഞദ്ദേഹത്തിന്റെ നേരെ ഒറ്റ കുതിക്കല്.
പാവം സഫാരി സ്യൂട്ടുകാരന്. കൊച്ചുമകനെ വിളിച്ച് ശാസിക്കുന്ന അമ്മായ പ്രതീക്ഷിച്ച അദ്ദേഹം ഇത്തരം ഒരു പ്രതികരണം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല.
ചകിരിയേറില് നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാന് പെട്ടെന്ന് പിന്നിലേക്ക് മാറുകയും, 'അപ്പോള് അത് ശരി. പിടിച്ചേലും വലുതാ അളയിലിരിക്കുന്നത് ല്ലേ?' എന്ന് പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞുനോക്കി നോക്കി കാറില് കയറി, ഫുള് ആക്സിലേറ്റര് കൊടുത്ത് ‘ക്യാ...ങ്ങ്’ എന്നൊരു ശബ്ദത്തോടെ വണ്ടിയെടുത്തോണ്ട് പോവുകയായിരുന്നു.
അന്നുമുതല് എന്റെ മനസ്സില് ദൈവങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില് ഞാന് പാപ്പി അമ്മാമ്മയെ കൂടി പ്രതിഷ്ഠിച്ചു.